Η εστίαση της προσοχής ενός παιδιού όλη μέρα στο σχολείο δεν είναι εύκολη, ειδικότερα για εκείνα που βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) ή διαταραχή ελλειματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.

Μια νέα μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν (Michigan State University – MSU) και του Πανεπιστημίου του Βερμόντ (University of Vermont) δείχνει ότι προσφέροντας καθημερινές αερόβιες δραστηριότητες πριν από το σχολείο, για τα μικρότερα σε κίνδυνο παιδιά, θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ στην τάξη και στο σπίτι. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν διάσπαση προσοχής, κατήφεια και δυσκολία στην κοινωνικοποίηση. .
Η μελέτη μπορεί να βρεθεί στο Περιοδικό παιδικής Ψυχοπαθολογίας (Journal of Abnormal Child Psychology).

“Πρώιμες μελέτες δείχνουν ότι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να έχει μια θετική επίδραση στα παιδιά που πάσχουν από ΔΕΠΥ,” λέει ο Άλαν Σμιθ (Alan Smith), πρόεδρος του Τμήματος Κινησιολογίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, ο οποίος διεξήγαγε την έρευνα μαζί με την επικεφαλή συγγραφέα Betsy Hoza, ψυχολόγο από το Πανεπιστήμιο του Βερμόντ.

Προηγούμενη έρευνα του MSU έχει δείξει βελτιωμένη εγκεφαλική λειτουργία και καλύτερες δεξιότητες στα μαθηματικά και την ανάγνωση σε μαθητές δημοτικού που εκτέθηκαν σε μια περίοδο σωματικής άσκησης. Ωστόσο, δεν είναι τόσο ευρέως γνωστό πως η συνεπής άσκηση θα μπορούσε να βελτιώσει το ευρύ φάσμα συμπτωμάτων και δυσλειτουργιών που σχετίζονται με την διαταραχή.

Κατά την διάρκεια μιας περιόδου 12 εβδομάδων, οι Smith και Hoza μελέτησαν περίπου 200 μαθητές από το νηπιαγωγείο ως την δευτέρα τάξη οι οποίοι είτε παρουσίαζαν σημάδια ΔΕΠΥ είτε όχι. Κατά την διάρκεια της δοκιμής, επιλέχθηκαν τυχαία μαθητές να συμμετάσχουν σε μια ομάδα που πραγματοποιούσε μέτρια ως έντονη φυσική δραστηριότητα κάθε μέρα πριν το σχολείο ή σε μια ομάδα που πραγματοποιούσε πιο καθιστικές δραστηριότητες (τυπικές) της τάξης.

«Αν και τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι όλοι οι συμμετέχοντες έδειξαν βελτιώσεις, τα παιδιά με ροπή ΔΕΠΥ που λάμβαναν άσκηση ωφελήθηκαν σε μεγαλύτερο εύρος αποτελεσμάτων από αυτά που λάμβαναν καθιστικές δαστηριότητες.», είπε ο Smith.

Ο Smith σημείωσε ότι περαιτέρω έρευνες είναι απαραίτητες ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τη συχνότητα και την ποσότητα της σωματικής δραστηριότητας που μπορεί να προσφέρει οφέλη στα παιδιά και πρόσθεσε ότι οι συνέπειες της άσκησης μπορεί να είναι διαφορετικές ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.

«Παρόλο το πλήθος των αναπάντητων ερωτημάτων, η σωματική δραστηριότητα φαίνεται να είναι μια πολλά υποσχόμενη παρεμβατική μέθοδος για την ΔΕΠΥ με γνωστά οφέλη στην υγεία συνολικά», είπε. “Αυτό δίνει στο σχολείο άλλον έναν καλό λόγο ώστε να ενσωματώσει την σωματική δραστηριότητα στο σχολικό καθημερινό πρόγραμμα.»